Vorige week hebben we het officiële gedeelte van de stage afgesloten. Donderdag gaven we een eindpresentatie. Mr. Ali, onze stagbegeleider, had een officiële uitnodiging gestuurd naar verschillende personen. Ook naar mr. Louis Agbe, van het ministerie, die de stage voor een groot gedeelte heeft geregeld voor ons.
Met maar een uurtje vertraging konden we beginnen, bijna alle genodigden waren komen opdagen, en mr. Ali had ook nog een stel mensen van het District Assembly opgetrommeld. De presentatie omvatte de hoofdlijnen van het rapport: De beschrijving en aanbevelingen voor de 6 toeristische plekken, een gedeelte over doelgroepen en een gedeelte over het aantrekken van toeristen en investeerders.
De aanhoorders waren zeer enthousiast over het rapport, en er werd ons zelfs beloofd dat wanneer we over een aantal jaar terugkomen dat er dan volop aan toerisme wordt gewerkt. Ook mr. Louis Agbe was zeer tevreden, en drukte het District Assembly nog eens op het hart om toch echt iets met dit soort ideeën te gaan doen.
Chief Executive en Director waren ook zeer tevreden en vertelde ons dat ze samenwerking met ons erg prettig hadden gevonden. Als dank kregen we een Smog, een Ghanees kledingstuk, wat vooral in het Noorden wordt gedragen.
Als laatste werd er nog een groepsfoto gemaakt, en toen was onze stage dan ook echt afgelopen.
(De man in het midden is de grote baas, Chief Executive, Hon. Michael Adjowerh-Nortey)
De laatste dagen van onze periode hier in Ghana hebben we nog wat leuke activiteiten ingepland. Zaterdags zijn we met Frank naar Elmina Castle geweest, één van de Europese slavenforten. Hier kregen we een rondleiding en duidelijk waren de Nederlandse invloeden te zien o.a. plakkaten met Nederlandse opschriften. Eigenlijk wilde we deze dag ook nog naar Franks ouders, maar door tijdgebrek is dat er helaas niet van gekomen.
Aan het begin van deze week zijn we afgereisd naar het Noorden van Ghana. Hier wilden we een bezoek brengen aan Mole National Park, Ghana’s grootste nationale park. Voor de heenweg hadden we een vliegticket gekocht, Op deze manier konden we erg veel tijd besparen.
De vliegtocht richting Tamale duurde ongeveer 1 uur en 15 minuten, een heel stuk minder dan de busreis van 12 uur. Ons vliegtuig vertrok erg vroeg, 6.00u (uiteindelijk vertrokken we om 6.30u) en daardoor waren we al erg vroeg in Tamale. In Tamale zou een bus ons naar het nationaal park brengen. Maar de bus vertrok pas om 14.00u. We hebben er dus maar de Bradt-reisgids bij gepakt, opzoek naar iets wat we in de tussentijd konden bezoeken. Er is niet veel te doen in Tamale, maar er is wel een plek waar leer wordt gelooid. Een taxi zette ons, na enig zoekwerk, op de juiste plek af. Het was minder groot als werd beschreven in onze reisgids, maar toch wel interessant. Voor 100.000 cedi wilde men ons wel een rondleiding geven, en na enig onderhandelen kwamen uit op een prijs van 80.000 cedi voor de rondleiding. In 20 minuten werd ons het proces van leerlooien uitgelegd, en ondertussen mochten we foto’s maken. De laatste vraag van de gids was: You buy some? En we werden meegenomen naar het leerwinkeltje van z’n kennis. De eigenaar van de winkel, “Slim”, kwam er net aan en bood ons een stoel aan. Hij liet ons een stapel foto’s zien, we konden nu iets bestellen, als we terugkwamen uit Mole, dan had hij het af. Ook liet hij ons de huid van een jachtluipaard, python en krokodil zien. Hier konden allemaal dingen uit gemaakt worden, hoewel dit nogal illegaal was. Na een paar kleine bestellingen, o.a. een pythonleren portemonnee voor Mr. Ali, vertrokken we weer richting het trotro-station.
De bus naar Mole vertrok met een vertraging van 2 uur richting het park, en na een hobbelige rit, door een erg mooi landschap, kwamen we aan bij het Hotel. We schrokken even van de prijslijst, maar gelukkig was dit de prijslijst voor 2008, en dus boekten we een twee-persoonskamer met ventilator. Het hotel zag er erg mooi uit, en vanuit het hotel, wat op een heuvel ligt, heb je een prachtig uitzicht op een drinkplaats voor dieren. Daarnaast is er een zwembad bij het hotel, wat met temperaturen van 37 tot 40 graden wel lekker is.
De volgende ochtend stonden we om 5.30u op voor de ochtendsafari. 50 meter van het hotel is het kantoor van de gidsen gevestigd, en hier verzamelde we ons. Op deze plek stonden ook een aantal lokale bewoners, die koffie, thee en broodjes gebakken ei verkochten. De prijzen waren hier beduidend minder dan die van een ontbijt in het hotel, en dit is dan ook de plek waar we iedere dag ontbeten hebben.
De ochtenwandeling begon om 6.30u en met een groepje van 6 personen gingen we op weg. We werden begeleid door een gids, met geweer. Tijdens de 90 minuten durende safari zagen we allerlei verschillende soorten antilopen, apen, vogels en een krokodil. Allemaal erg mooi. De olifanten, waar het park zo bekend om is, hebben we niet gezien. Maar rond 11 uur zagen we vanuit het hotel een olifant richting de drinkplaats lopen. Er werd een gids geregeld, en we liepen naar beneden, hier hebben we een tijdje toegekeken hoe de olifant een bad nam. Ondertussen kwamen er wat antilopen, apen en krokodillen langs.
De middagsafari hebben we niet gedaan, we hebben lekker gezwommen en uitgerust in het hotel. De volgende dag gingen we weer mee met de ochtendsafari. Deze ochtend gingen we op safari met dezelfde gids, we hadden een nieuwe groep, maar de gids ging speciaal voor ons op zoek naar antilopen en dieren die we de vorige ochtend niet hadden gezien; het helpt toch wel als je de gidsen een fooi geeft….
Vreemd genoeg waren Thijs en ik, als arme studenten, de enige die de gids een fooi hadden gegeven, terwijl dit vaak een belangrijke bron van inkomsten is voor gidsen. Ook deze ochtend zagen we weer een aantal nieuwe dieren, vooral vogels.
Rond 11.00u, als het warm begint te worden, kwamen er weer 2 olifanten richting de drinkplaats. Deze keer zijn we niet naar beneden gegaan, maar we hebben een fiets gehuurd om naar het nabijgelegen dorpje, Larabanga, te gaan. Op deze plek staat, zo zegt men, de oudste moskee van West-Afrika, gebouwd in de speciaal Mud and Stick style.
Het fietsen was best zwaar over de zandwegen, heuvels en bij 37 graden. Gelukkig was het maar 5 kilometer naar Larabanga. Hier kregen we een rondleiding langs de moskee en door het dorp, erg interessant allemaal.
Vervolgens stapte we weer op de fiets naar het hotel. Hier hebben we lekker gegeten, gezwommen en om 15.30u was het tijd voor de middagsafari. Deze wandeling werden we begeleid door een andere gids. Na een tijdje rondgelopen te hebben, stuitten we opeens op twee olifanten! Volgens de gids hadden we erg veel geluk, aangezien de olifanten in deze tijd van het jaar alleen een stuk dieper in het park zijn te vinden. De olifanten die we tot nu toe hadden gezien waren alleen wat solitaire mannetjes. Via de telefoon werden de andere gidsen ingelicht, en toen begon de achtervolging. Als je te dicht bij de olifanten komt kunnen ze agressief worden. Via omtrekkende bewegingen probeerde we bij de olifanten te komen. De gids die tot nu toe vrij rustig was geweest was helemaal in z’n nopjes, en begon allerlei dingen te vertellen over de olifanten, ondertussen iedere keer de olifanten in de gaten houdend.
Na een omtrekkende beweging kwamen we voor de olifanten terecht. Op 15 meter afstand stonden de olifanten te eten, en konden we erg mooie foto’s maken.
Dit was onze laatste safari, de volgende dag zouden we weer vertrekken richting Tamale en vervolgens richting Accra. De bus vertrok om 3.30u. Het hotel zorgde ervoor dat de “wake-up man” ons op tijd zou wekken; rond 3.00u. Helaas had de “wake-up man”zich verslapen. Wij hadden ook ons alarm gezet, dus wij waren wel op tijd bij de bus. De andere gasten lagen nog te snurken, en zo kwam het dat we maar met z'n tweeën in de bus zaten. Dit duurde niet lang. Onderweg werdt er regelmatig iemand opgepikt. Ondertussen begon het langzaam licht te worden. De busrit was erg mooi, hier in het noorden van Ghana had je nog meer het gevoel dat je in Afrika bent door het vergeelde savanne-land, en de kleine dorpjes met kleihutjes….
In Tamale gingen we langs bij “Slim” om het leer op te halen en ’s middags namen we de bus naar Accra. De bus vertrok om 15.30u. De reis was erg vermoeiend en lang, 12 uur…..
Morgen, vrijdag, vertrekken we naar Butre, een klein dorpje onder Takoradi. Hier verblijven we tot maandag in de Hide-Out Lodge, aan het strand. Hier kunnen we nog wat excursies doen en zwemmen in zee. Maandag gaan we terug naar Dodowa, om vervolgens woensdagavond terug te vliegen naar Holland…
foto's volgen nog...
e enjte, 13 dhjetor 2007
Abonohu te:
Posto komente (Atom)
2 komente:
Dag mannen,
Wat een avonturen weer.
Onder het mom ' arme studenten' ligt er, gezien de tijden waarop jullie steeds de deur uit zijn gegaan, in Nederland mogelijk nog een carriere als krantenbezorger in het vooruit zicht!
Jan - Jaap wij kijken er erg naar uit om je weer te zien en wensen je veel plezier de laatste dagen in Ghana.
Take care!
De B-tjes ut Kampum
(niet de Butre ;-))
Jan Jaap,
Heel leuk en weer boeiend om te lezen. Leek me een indrukwekkende week waar de natuurbeelden van discovery voor jullie echt zijn gaan leven. Zo dichtbij een imposant schepsel als een olifant lijkt me een onvergetelijke ervaring. 't Zal ff wennen zijn voor jullie donderdag van 40 graden naar temperaturen van rond het vriespunt hier. Niettemin voor jullie een warm welkom..we kijken er naar uit. We worden steeds nieuwsgieriger naar alle verhalen en vooral ook de fotos. Nog een paar goede dagen toegewenst en een behouden terugreis.
Gr Pa & Ma
Posto një koment