Ningo & Prampram

Gisteren, woensdag, hebben we weer een aantal toeristische plaatsen bezocht. We begonnen met Ningo-beach, één van de mooiere stranden. New-Ningo-beach was als eerste aan de beurt. Dit is een strand bedoeld voor zwemmers. Een mooi strand, maar eigenlijk net iets te mooi. Palmbomen in rijtjes, bankjes en barretjes. Een strand met allerlei faciliteiten dus, maar het mooie tropische gaat er dan een beetje van af. Ook de rotsen voor het strand beperkte de mogelijkheden voor de zwemmers, maar aangezien de meeste Ghanezen niet verder komen als pootjebaden (maar weinig Ghanezen kunnen zwemmen) is dat voor de meeste bezoekers geen probleem.

Na even rondgekeken te hebben gingen we verder naar Old-Ningo-beach, een strand voor vissers. Dit strand ligt langs het dorpje Ningo, en de rand van het dorp grenst aan het strand. Het strand was hier een stuk minder schoon, veel zwerfafval.
Old-Ningo is niet bedoeld voor zwemmers, dit is de plek waar de vissers aanmeren en hun verse vis verkopen. ’s Ochtend om 4.00u vertrekken ze richting zee en ’s middags rond 17.00u komen ze weer terug met de vangst. Er liggen nog een aantal vissersboten, deze zijn allemaal beschilderd, en dat vormt een kleurig geheel.
Aan het strand bij Ningo staan ook nog de restanten van wat eens een Deens fort was, fort Fredenborg. Maar nu staat er niet meer dan een paar stapeltjes stenen. Op het District Assembly hoorde we dat de Denen dit fort weer gaan opbouwen, vandaar dat er nu een hek omheen staat.


Het tweede strand wat we zouden bekijken heet Prampram-beach. Onderweg naar dit strand stopte we even in het dorpje Prampram, we dronken hier wat, en aten ieder een pak biscuits. Wanneer Ghanezen onderweg zijn en er is geen tijd om uitgebreid te eten, dan krijg je vaak een pak biscuits; een soort kruising tussen Cream-crackers en TucTuc.
In Prampram bezochten we het visserstrand. Hier was één en al bedrijvigheid. In Prampram vissen ze op een andere manier, de vissersboten blijven op zee, en overdag varen er lichte kano’s heen en weer die de verse vis naar het strand brengen.
Het is een drukte van belang op het strand, op het strand wordt de verse vis verhandelt, vissers zijn hu netten aan het herstellen en verderop worden nieuwe vissersboten gemaakt.
Voor de kust liggen een aantal grote zeeschepen, deze zijn hier gezonken en liggen hier nu weg te roesten.


Ook op Prampram-beach staat een fort, dit was één van de eerste Engelse handelsposten. Op de fundamenten van deze oude handelspost is nu een nieuw gebouw gezet, er is dus niet veel meer van de oude handelspost.

Ons laatste bezoek voor die dag zouden de Shai-hills zijn. De Shai-hills is een natuurreservaat wat al relatief lang beschermd is. Bezoekers kunnen in het park met een gids, te voet of met de auto. Dat je apen ziet is zeker, maar er leven in het park nog veel meer dieren, zoals een aantal soorten antilopen, slangen, schorpioenen, vogels en vlinders. Het park bestaat grotendeels uit savannelandschap met een aantal hoge rotsen.
Aangezien het woensdagochtend nogal heftig had geregend zijn we het park maar heel even in geweest. De kans was groot dat we vast zouden komen te zitten met de jeep, dus we komen nog een keer terug. Waarschijnlijk gaan we vrijdag naar de Shai-Hills, om een tijdje in het reservaat rond te zwerven, het ziet er allemaal erg mooi uit, dus dat wordt vast een leuke dag…