Tro-Tro

Hallo allemaal,

Maandag zijn we begonnen met onze stage. We verlieten ’s ochtends het huis samen met tsoelie, die met ons de tro-tro richting Accra nam. De tro-tro is een bijzondere manier van openbaar vervoer in Ghana. Tro-tro’s zijn kleine busjes waarin zo veel mogelijk mensen worden gepropt, en die overal rondrijden. Met de tro-tro kun je overal komen, maar dat betekent wel dat je met 23 man opgevouwen in een oud busje zit, al dan niet met een Nederlandse of Duitse bedrijfsnaam op de buitenkant. Voordeel is wel dat de tro-tro erg goedkoop is, ongeveer 0,8 Cedi voor ons tweeën, wat ongeveer 60 cent is, voor een afstand van 20 km.



Aangekomen in Accra werden we opgewacht door Joyce, zij bracht ons naar Mr. Louis, de baas die voor ons een brief had gestuurd richting het district in Dodowa, of we daar konden stagelopen. Hij zou ons naar Dodowa brengen, maar er was net iemand vertrokken met zijn auto om wat brieven weg te brengen. Tijdens het wachten hebben we wat gegeten in het nabijgelegen restaurantje, gebakken banaan, red-red (bonen, in een soort rode saus, met veel olie) en een stukje vis.
Mr. Louis was erg blij met het bedankje dat we heb gaven, we hadden in Nederland een stropdas+horloge voor hem gekocht.

Vlak nadat we hadden gegeten kwam de auto terug en konden we vertrekken richting Dodowa. Het was erg druk op de weg, en we hebben dan ook een tijd in de file gestaan. Aangekomen in Dodowa bleek dat de District Chief, hon. Mr. Michael Adjowerh-Nortey net ergens anders heen was vertrokken, maar we konden wel praten met de chief-executive, Ali. Het duurde even voor hij zich herinnerde waarvoor we hier kwamen, maar toen was het ook snel geregeld. We hebben wat zaken besproken en vervolgens afgesproken om de volgende ochtend weer present te zijn.

Dinsdagochtend was er een vergadering van alle vertegenwoordigers van in het Dangme-west district, deze vergadering zou beginnen om 10.00u. We spraken af dat we om 9.00u aanwezig zouden zijn, zodat we ruim op tijd waren voor de vergadering.
Dinsdagochtend stonden we om 7.30u op om te ontbijten en om vervolgens rond 8.00u de taxi naar de Adenta-barrier te nemen, waar we dan de tro-tro richting Dodowa nemen, om daar om 9.50u aan te komen, dit zal de komende tijd ons dagelijkse ritme worden.
In het District Assembly was men blij dat we op tijd aankwamen, en we begonnen met een bezoek aan de Chief executive die nu wel aanwezig was, hon. Michael Adjowerh-Nortey. Een heel klein mannetje, maar dus wel de baas hier. We werden welkom geheten door hem en vervolgens ging Ali voor ons opzoek naar een werkplek. Aangezien het gebouw eigenlijk te klein is voor de hoeveelheid mensen die er werkt had dit heel wat voeten in aarde. Maar na een tijdje wachten was er voor ons beide een bureau gevonden waar we konden werken. We kregen een sleutel van de kamer, voor het geval een andere collega er nog niet was.

Ondertussen was het al 12.00u, en gingen we kijken hoe het met de vergadering stond van alle vertegenwoordigers uit het district. De vergadering zou om 10.00u beginnen, maar toen wij om 12.00u aankwamen was deze nóg niet begonnen. Dit was iets waar Mr. Louis ons al over had vertelt, hier noemen ze het “African Time”, wanneer je met iemand afspreekt om 9.00u, dan vertrekken ze thuis pas als het 9.00u is.
De vergadering duurde niet lang, de twee partijen, de vertegenwoordigers uit het district en de het bestuur van het district, konden het niet eens worden. Oorzaak hiervan was dat de mensen in het Dangme-West district op de oppositiepartijen stemmen, en niet op deze regering. Alles was het districtkantoor dus voorstelt weigeren ze. De vergadering werd geschorst en wij gingen weer terug aan het werk.

Ondertussen konden we gebruik maken van onze werkplekken en hebben we nog even aan ons plan van aanpak gewerkt. Rond 16.00u kwam Ali ons vertellen dat er mensen waren die richting Adenta (onze wijk) vertrokken, en dat we met ze mee konden rijden, dan hoefde we geen gebruik te maken van de tro-tro.

Aangekomen bij ons huis hebben we wat brood en salade gegeten, met Milo, een soort chocolademelk. ’s Avonds zijn we nog weggegaan met Tsoeli om in een nabijgelegen cafeetje wat spellen te spelen op een spelcomputer, maar aangezien in dat deel van de stad deze avond ‘lights off’ was ging dit niet door. Eens in de zoveel tijd wordt een week afgesloten van stroom voor ongeveer een dag, omdat er een tekort is aan stroom in Ghana, ze noemen het ‘lights off’ hier.
Oorzaak hiervan is dat het waterniveau van de meren en rivieren erg laag is, en aangezien de meeste stroom via dammen wordt gegenereerd is er momenteel een tekort aan stroom. We hebben nog wat Fanta gedronken in het cafeetje, gesproken met de eigenares, die ons wat foto’s van haar strandhuis liet zien, en zijn weer met de taxi en tro-tro richting huis vertrokken.

Hier in Ghana gaan we meestal vroeg slapen, zo rond 9 uur, half 10, aangezien het hier twee uur vroeger is als in Nederland wordt het al om 18.00u donker, maar wel vroeger licht, dat is ook waarom de meeste mensen rond 6.00u opstaan. Wij staan meestal rond 7.00u op.

Het is nu dinsdagochtend, we zij vanochtend weer met de tro-tro naar Dodowa gekomen. Aangezien er nog niemand in onze kamer was probeerden we onze pas gekregen sleutel uit, maar het bleek dat dit de verkeerde sleutel was. Momenteel zitten we dus bij iemand anders op de kamer op een bankje en proberen we daar ons werk te doen…